نویسنده: داریوش سنقری، مشاور منابع انسانی و روان‌شناس شخصیت
برخلاف تصور همگانی که نسل زد یا نسل دهه هشتادی ها افرادی تنبل، بی رمق، از کارگریزان و بی اخلاق هستند آنها دارای ویژگیهای منحصربه فردی هستند که بسیاری از آنها برخلاف الگوهای رفتاری و شخصیتی ما دهه پنجاهی و شصتی‌ها است.
اکثریت بچه های نسل دهه هشتاد افرادی صریح الهجه، دارای خلاقیت بالا، بشدت نوآور و بدون رودربایستی و تعارفات معمول هستند. آنها برای زمان خود بیش از حد ارزش قايل هستند و اعتقاد دارند زمان کار کردن باید از زمان تفریح و خوشی جدا باشد و برخلاف نسلهای گذشته که زندگی شخصی و کار و تفریح را با هم ترکیب کرده بودند آنها باور دارند هر بخشی از زندگی زمان خاص خودش را دارد مثلا اگر به یک کارمند دهه هشتادی بگویید هر شب تا ساعت ۷ تا ۹ شب باید در شرکت بمانید و باید به کارهای عقب افتاده هر روز خود بپردازید مثل من که می بینید هر شب زودتر از ساعت ۱۱ شب به منزل خودم نمی‌روم به احتمال خیلی زیاد اصلا به حرف شما توجه ای نمی‌کند و شاید یکی دو روز در این ساعتی که شما گفتید به منزل برود اما پس از چند روز دقیقا راس ساعت ۱۷ از شرکت خارج می شود چون اعتقاد به تعادل زندگی و شغل دارد.
یک نیروی دهه هشتادی باور ندارد که برای رسیدن به پستهای بالاتر در سازمان می بایستی بیش از ۴ یا ۵ سال وقت بگذارد تا به آن پوزیشن شغلی برسد بلکه باور دارد که پس از گذراندن کمتر از چند ماه شایستگی ارتقا به پست جدید را دارد و برخی از اوقات همین تصور رشد سریع باعث ایجاد اختلاف و حتی خروج این نیروهای دهه هشتادی می گردد.